ارزیابی مدیریت نگهداشت تجهیزات پزشکی دربیمارستان های منتخب دانشگاههای علوم پزشکی شهر تهران ۸۲-۱۳۸۴

مقدمه: اهمیت تجهیزات پزشکی وهمچنین پیشرفت این تکنولوژی در پیشگیری، تشخیص، درمان و آموزش واضح می باشد. شواهد بیانگر آن است که عدم توجه به اصول صحیح مدیریت نگهداشت تجهیزات، عملکرد ضعیف و نگهداری غیر موثر آنها را موجب گردیده است. کنترل و مدیریَت تجهیزات پزشکی هزینه های گزاف تعویض و تعمیر تجهیزات را در مراکز درمانی و خصوصاً بیمارستانها راکاهش می دهد. هدف از این مطالعه بررسی مدیریت نگهداشت تجهیزات پزشکی بیمارستان های منتخب دانشگاه های علوم پزشکی واقع در شهر تهران و آگاه نمودن مسئولین و دست اندرکاران ذی ربط از آخرین وضعیت آن می باشد. روش بررسی: این پژوهش از نوع توصیفی- مقطعی است. محیط پژوهش شش بیمارستان دانشگاهی و سه معاونت درمان دانشگاههای علوم پزشکی: بیمارستانهای ولی عصروطبَی کودکان از دانشگاه علوم پزشکی تهران،بیمارستانهای حضرت رسول وشهدای یافت آباد از دانشگاه علوم پزشکی ایران؛بیمارستان های لقمان ومدرَس ازدانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی مستقر در شهر تهران است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ی خودساخته، مصاحبه و مشاهده و مطالعه اسناد و مدارک بوده،وبرای تایید اعتباروقابلیت اطمینان ابزار مطالعه آزمونهای اعتبارمحتواوبازآزمایی انجام شد. تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و توسط نرم افزارهای excel و spss انجام گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش در زمینه ی برنامه ریزی تجهیزات پزشکی در بیمارستانها نشان می دهندکه در 9/38 درصد موارد برنامه ریزی دائمی قابل قبول وجودداشته است ودر61.6 درصدمواردچنین برنامه ریزی یافت نشد. . فقط 7/26 درصد از پاسخگویان ارزیابی و کنترل تجهیزات پزشکی را دائمی و همیشگی ارزیابی کرده اند. پنجاه درصد از پاسخگویان هماهنگی و ارتباطات را در مدیریت تجهیزات پزشکی ضعیف ارزیابی نموده اند. نیمی از پاسخگویان (50درصد) میزان هماهنگی، آموزش و رعایت استانداردها را در هنگام خرید تجهیزات پزشکی جدید مناسب ارزیابی نموده اند . نتیجه گیری: یافته های پژوهش در زمینه ی برنامه ریزی، کنترل، ارزیابی، هماهنگی و ارتباطات نشان می دهند که اصول صحیح نظام مدیریت نگهداشت پزشکی در بیمارستانهای مورد مطالعه صورت نگرفته است و این امر موجبات بروز مشکلات و بی نظمی هایی در نظام مدیریت تجهیزات پزشکی گردیده است